Vindingrijkheid op het platteland, door een fotogr

Een paar jaar geleden was ik in Argentinië aan het werk op een aantal boerderijen. Het werk op de eerste boerderij heb ik al eens beschreven op mijn vorige website en nu volgt een verhaal over de tweede en tevens laatste plek waar ik ben geweest. Het dorpje waar ik verbleef bevindt zich een paar honderd kilometer ten zuidwesten van de hoofdstad Buenos Aires in de provincie Buenos Aires. De ouders van de boer komen uit Europa waardoor hij zelf geen echte Argentijn is. Zijn vrouw is wel een Argentijnse, wat zorgde voor een speciale combinatie.
Ik heb deze en andere boerderijen gevonden via het WOOFF platvorm. Hier kunnen organisaties en individuen elkaar vinden om zo samen werk te verrichten, hun culturen uitwisselen, van elkaar leren en plezier maken. Zeker een aanrader voor eenieder die hier de mogelijkheid toe heeft. Op deze boerderij werkten eerder al 2 timmermannen uit Zwitserland die voor de kinderen van de boer een pipo de clown wagen hadden getimmerd, dus er is voor ieder wat wils op het platform.

Het hoofdgewas op de boerderij is lavendel. Dit wordt verbouwt voor de productie van de bloem. Deze wordt gedroogd en wordt daarna verkocht omdat het zo lekker ruikt. Daarnaast zorgt de nectar van de bloem er ook voor dat ze honing kunnen produceren. De boerderij is een aantal hectare groot. Het grootste deel van het werk wordt gedaan door de knecht, een lokale Argentijnse man van een jaar of 60. Verder hadden ze een dienstmeid die voor de kinderen zorgde en eten kookte. De boerin werkte voor een verzekeringsbedrijf of iets dergelijks en de boer zelf liep vaak rondjes op zijn erf. In de periode dat ik er was werden er stekken geknipt en bloemen gesorteerd. Ik hielp de Argentijnse knecht met dit werk, en in de tussentijd leerde hij me veel over het land en ook de lokale cultuur. Hij gaf aan ieder jaar 6 varkens te slachten voor een gezin van 6 personen. Dit is schrikbarend veel, zeker wanneer je in acht neemt dat de varkens in Argentinië nog een stuk groter zijn dan die in Nederland. Dat ze groot fan zijn van vlees werd ook duidelijk doordat ik tijdens de lunch een warme maaltijd kreeg zonder enige groentes maar in plaats daarvan een extra schep vlees. Voor mijn afscheid werd er een soort van barbecue geregeld. De knecht trok een paar natte takken van de boom, verzamelde wat schors, legde dit op de grond en stak het aan. Na een half uurtje schoof hij er een rooster overheen en werden de lekkerste worstjes gebakken. Het was goed te merken dat hier een professional aan de gang was, wanneer je met alleen een paar takken en een rooster vlees kunt bakken waar veel andere mensen een barbecue van een paar honderd euro voor nodig hebben.

De knecht gaf aan dat het vroeger goed verdienen was in de landbouw. Je had al snel genoeg gespaard om mooie feesten te geven, op vakantie te gaan en ook een auto te kopen. In zijn jeugd waren er groepen jongeren die van boerderij naar boerderij trokken om te werken en vroegen als vergoeding een varken dat ter plekke geslacht en gebakken werd. Helaas is het tegenwoordig een minder gewaardeerd beroep geworden. Maar gelukkig gaf hij aan het nog steeds heel graag te doen en kon zich geen ander leven voorstellen.

De boer, die vroeger fotograaf was, had naast de lavendel diverse rijen met Eucalyptusbomen op zijn erf staan. Hij bedacht mogelijkheden om hier een slaatje uit te slaan en kwam toen met een ingenieuze oplossing. De olie van het Eucalyptusblad kan gebruikt worden voor diverse doeleinden; tegen de kwaaltjes verkoudheid, spierpijn, koorts en migraine en ook als schoonmaakmiddel in het huishouden. Hij ging op zoek naar een manier om de olie uit het blad te halen en kwam uiteindelijk terecht bij een apparaat dat de lokale kaasboer gebruikte. Hier stopte hij de takken in en de druk in de machine perste de olie uit het blad. Deze ving hij op, en verkocht die vervolgens in de stad.

Veel boeren in de regio hebben een aantal rijen Eucalyptusbomen op hun land staan. De voornaamste reden hiervoor is dat het hout oplevert om de kachel mee warm te houden. Het zorgt voor schaduw voor het vee en het breekt de wind op de uitgestrekte vlaktes. Door deze uitvinding van de boer kunnen ze dus ook een nieuwe bron van inkomsten aanboren en een bijdrage leveren aan de gezondheid van de gebruikers van de olie.

Deze vindingrijkheid van de boer vind ik zeer indrukwekkend. De Eucalyptusbomen groeien er al diverse decennia en door een aantal zaken te combineren heeft hij hier een nieuw product uit weten te distilleren wat goed is voor de regio.

Dat noem ik nog eens denken in mogelijkheden!!!

https://www.facebook.com/lavandablau/