Geen nieuws (volgen) is goed nieuws

Geen nieuws is goed nieuws dat is natuurlijk een welbekende uitspraak.

Nu wil ik daar graag een woord aan toevoegen waardoor het een andere betekenis krijgt maar zeker net zo waardevol. En dat woord is: volgen, wat dus refereert naar het kijken naar het nieuws op de tv of het lezen in de krant, of een ander kanaal waar het langs binnen kan komen.

Toen wij vroeger op de lagere school zaten werd ons verteld om het nieuws te kijken zodat je weet wat er gebeurd in de wereld. Wat mij betreft geeft het vooral een goed beeld van welke problemen er zijn in de wereld: klimaatsverandering, een ernstig virus en angst voor robotten die de wereld over gaan nemen (dat laatste is echter niet heel waarschijnlijk).

Als ik alleen de problemen in mijn leven opnoem dan lijkt het ook net of ik een klote leven heb, maar regelmatig valt dit wel mee J

Wanneer ik in het buitenland ben dan volg ik totaal geen nieuws. Bij terugkomst na een half jaar, blijken er bijzonder weinig essentiële zaken in het land verandert te zijn. Familie en vrienden zijn nog hetzelfde, tegenwoordig wel vaker met uitbreiding hier en daar, de economie is sterk en in de herfst is het nog steeds lekker guur in ons landje.

Als we kijken naar het coronavirus. Dit heeft ons zo’n 2 jaar in de greep gehouden. Er werd veel over geschreven in de krant en kwam iedere avond op tv. Maar het is echt niet zo dat wanneer je eens een paar dagen er niets over volgt dat dit grote gevolgen heeft voor je leven.

Informatie waar je niets mee doet dat is slechts ballast in je hoofd. Wanneer je leest over de desastreuze gevolgen van klimaatsverandering en je besluit voortaan niet meer te vliegen dan was het nuttige informatie. Als je het echter leest en verder niet nadenkt of je er iets mee wil dan had je ook niet veel aan de info.

Wanneer je ’s ochtends bij het eerste kopje koffie toch graag wat informatie tot je neemt over wat er gebeurd in de wereld dan heb ik een uitstekend alternatief. Het is een boek genaamd: chicken soup for the soul. Het is gevuld met verhaaltjes die dezelfde lengte hebben als artikelen in de krant, dus tijdsgebrek is geen excuus om er niet aan te beginnen. De strekking van elk artikel is dat een normaal persoon een verschil heeft gemaakt in het leven van een goede bekende. Dit boek bevat zo’n 100 gebeurtenissen en het lezen van slechts 1 ervan is de aanschaf van het boek al zeker waard. Op deze manier kun je de dag dus vrolijk beginnen.

Wanneer ik tegenwoordig over de oorlog in Oekraïne lees in de krant krijg ik 1 keer in de 2 dagen tranen in mijn ogen. Dat is niet echt een lekkere start van de dag.

Nog even een anekdote over betraande ogen die verder niets met het nieuws te maken heeft maar ik toch graag kwijt wilde. Toen ik in Ecuador woonde kwam ik af en toe bij een psychologe. Zij had verscheidene keren tranen in haar ogen tijdens onze sessies. Toen ik haar daar op wees gaf ze aan dat ze ontstoken ogen had. Wel toevallig dat dit telkens halverwege de sessie gebeurde en nooit toen ik net de kamer binnen kwam lopen. Dat was vrij onprofessioneel.

Mocht er iemand graag de papieren versie van het boek: chicken soup for the soul willen lezen, ik heb er hier nog 1 liggen die geleend kan worden.