Van een appel snuiven maakt het nog niet gezond!

De eerste post was een korte introductie over mijn leven. En om nu niet meteen diep in de materie van ecologisch verantwoord natuurbeheer te duiken zal ik een aantal zaken van het land Ecuador beschrijven.
Ik heb hier iets meer dan een jaar gewoond en heb toen de belangrijkste toeristische attracties gezien en ook redelijk veel van de cultuur meegekregen. Het land is verdeeld in 3 regio’s. In het westen is het relatief vlak en wordt er veel grootschalige landbouw gepleegd van onder andere bananen, rijst en cacao. Hier is het warm en de mensen proberen het leven rustig te leven. Verder naar het oosten kruist het Andes gebergte het land van zuid naar noord. Hier woont een totaal ander slag volk. Buiten Quito leeft de bevolking voornamelijk van kleinschalige landbouw, wat ze met trots op de markt verkopen. Omdat ze hoog in de bergen wonen is het er niet zo warm en de mensen zijn gewend hard op het land te werken. Het zijn bescheiden, noeste arbeiders waarbij de familie centraal staat. Ten oosten van de Andes ligt de Amazone waar de bevolking bestaat uit traditionele volkeren die leven van het oerwoud. Er wonen dus eigenlijk 3 verschillenden volkeren in 1 land met ieder hun eigen cultuur en gewoontes.
Doordat er met Amerikaanse dollars betaald word was de economie altijd redelijk stabiel. Sinds de crisis van de afgelopen 2 jaar is dit helaas sterk achteruit gegaan. Er zitten veel mensen zonder werk en de zorg kon de toestroom van patiënten totaal niet aan. Op een gegeven moment kwamen ze 400 bedden tekort op de IC afdelingen. Wanneer je een zuurstofapparaat nodig hebt en deze is niet beschikbaar dan valt er niet veel te doen om in leven te blijven. En door het gebrek aan medicijnen in openbare ziekenhuizen moesten 4 patiënten soms 1 paracetamol delen. Daarbij vergeleken was de situatie in Nederland nog best onder controle. Hiermee wil ik de situatie niet bagatelliseren want als je het krijgt kan het zeer ernstige langdurige gevolgen hebben, dus blijf goed oppassen, en lekker vaccineren met zijn allen.
Sinds het aantreden van de nieuwe president zijn er meer vaccinaties beschikbaar en hij hoopt iedereen binnen 3 maanden te vaccineren. Laten we hopen dat dit daadwerkelijk gaat gebeuren.

Veiligheid
Tijdens een reis die ik maakte van Otavalo naar Quito zat ik rustig achter in de bus aan de kant van het raam. Er stapten 3 jongeren de bus in waarvan er 1 naast mij ging zitten en de andere 2 gingen achter me zitten. De man naast me raadde me aan om mijn rugzak tussen mijn benen te zetten in plaats van in het rek boven het hoofd omdat deze zo niet kan vallen. Hij begon steeds sneller te praten en hierdoor begreep ik wel dat er iets niet in de haak was. Hij probeerde me af te leiden zodat de jongen achter me mijn tas open kon maken om er iets uit te halen. Gelukkig lukte het hem alleen om mijn boterhammen met pindakaas eruit te halen voordat ik het door had, en de rest van de reis heb ik mijn tas gewoon op mijn benen bijgehouden. Dus als je in dergelijke landen op reis gaat, ga dan nooit achterin de bus zitten en let goed op je spullen. Ik wist niet dat de plek waar je gaat zitten in de bus zo belangrijk is, maar dit blijkt wel echt zo te zijn.

Naast het openbaar vervoer is het in het dagelijks leven in Ecuador ook iets minder veilig dan in Nederland. In de tijd dat ik daar woonde heb ik een deel van de tijd in Quito gewoond en een maand of 5 in de stad Cuenca. De handel heeft Cuenca een rijke stad gemaakt, en om deze reden zijn er veel mooie huizen, kerken en parken te bezichtigen. Zeker een aanrader. Nu overwinteren er veel gepensioneerde Amerikanen. Hierdoor blijft het een rijke stad en is er veel geld voor politie waardoor het ook relatief veilig blijft.
Ik woonde dicht bij het centrum aan 1 van de vier rivieren die door de stad stroomt. Tijdens 1 van mijn wandelingen langs de rivier stonden er 2 gasten een meter of 20 voor mij om zich heen te kijken. Toen ik dichterbij kwam zeiden ze: give me your money. Ik wilde omdraaien en teruglopen maar een stuk achter me stond ook iemand. Ik dacht dat die erbij hoorde en dat ik ingesloten was. Ik heb toen mijn geld op de grond gegooid en ben teruggerend. Toen ik bij de jongen aankwam die een stuk achter me stond bleek dat die er niet bij hoorde en niets kwaads in de zin had. Achteraf had ik dus ook gewoon terug kunnen lopen zonder het geld af te geven. Maar voor 30 dollar wil ik niet teveel riskeren.
Ik raakte met de man aan de praat wachtend of er een politieman voorbij zou komen om aangifte te doen. Toen deze niet kwam pakte hij een appel uit zijn zak en legde die op zijn schoot. Ik dacht nog, wat een gezonde gast. Totdat hij er coke op legde en het er zo vanaf snoof. Dat was wel een heel grappige actie en totaal onverwacht.
Zo zie je maar weer, situatie lopen soms anders dan je van tevoren verwacht!